تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه

برقراری ارتباط اجتماعی یکی از نیازهای کودک است که در سنین مدرسه به اوج خود می‌رسد. اکثر کودکان چالش‌هایی را در این سنین با همسالان خود تجربه می‌کنند. این چالش‌ها برای کودکان اوتیسم بسیار بیشتر از دیگران است؛ چرا که این کودکان در درک سرنخ‌های ارتباط اجتماعی دچار سختی‌های بیشتری هستند. تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه یکی از مشکلاتی است که به وفور اتفاق می‌افتد. چگونه در جمع همسالان و در مدرسه محیطی امن برای کودک ایجاد کنیم؟ والدین و معلمان مدرسه چه اقداماتی انجام دهند که از این آزارها جلوگیری کنند؟ همدلی سایر کودکان را چگونه برانگیزیم؟ با ما در این مقاله همراه باشید تا این موارد را بررسی کنیم.

6 حقیقت قابل توجه درباره تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه

متاسفانه کسانی که اذیت و آزار می‌بینند، به احتمال بیشتری دچار مشکلات سلامت روان مثل افسردگی و اضطراب میشوند. همچنین این کودکان بیشتر دچار مشکلات جسمی مثل سردرد، دل درد و اختلالات خواب می‌شوند. علاوه‌ بر این، ممکن است برخی از کودکان دچار حمله‌های شدید پرخاشگری شوند؛ بدون این‌ که محرک مشخصی وجود داشته باشد.

این مطلب را هم بخوانید: بهبود خواب در کودکان اوتیسم

برخی تحقیقات نشان داده است نوجوانان دارای اوتیسم که مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند، دو برابر بیشتر از بقیه افکار خودکشی دارند. آمار دلهره انگیزی است؛ پس لزوم مداخله در این امر را به ما نشان میدهد. در ادامه 6 حقیقت قابل توجه درباره تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه را بررسی می‌کنیم. هدف از بررسی این موارد آگاهی بخشی بیشتر به والدین، معلمین و افرادی است که با کودکان اوتیسم کار می کنند.

حقیقت 1؛ کودکان اوتیسم بیشتر از سایر کودکان مورد تمسخر و قلدری قرار می‌گیرند

مطالعات نشان داده است که بیشتر از 60 درصد کودکان اوتیسم در مدرسه مورد تمسخر قرار می‌گیرند. دانش آموزان دبیرستان نیز بیشتر احتمال دارد که درگیر اذیت و آزار و قلدری شوند. اگرچه کودکان با اوتیسم که به سن مدرسه رسیده‌اند، لزوماً به آموزش ویژه و جدا از سایر دانش آموزان نیاز ندارند، اما با این حال، عدم آگاهی معلمین و هم کلاسی‌ها نسبت به وضعیت این کودکان، به تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه منجر می‌شود.

حقیقت 2؛ اذیت و آزار بر توانایی یادگیری کودک اوتیسم تاثیر می‌گذارد

بسیاری از کودکان اوتیسم چالش‌های زیادی را در مواجهه با محیط آموزشی تجربه می‌کنند. با این وجود تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه می‌تواند به صورت مستقیم تحصیل او را تحت تاثیر قرار دهد. مورد آزار و اذیت قرار گرفتن، مرحله‌ای بی ضرر از دوران کودکی که همه آن را تجربه می‌کنند، نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که آزار دیدن می‌تواند به صورت منفی بر آموزش کودک اثر بگذارد و منجر به مسائلی شود از جمله:

• اجتناب از مدرسه و نرخ بالای غیبت از کلاس
• کاهش نمرات
• ناتوانی در تمرکز
• از دست دادن علاقه نسبت به دستاوردهای آکادمیک

تمام این موارد می‌تواند باعث شود کودک علاقه خود را نسبت به درس خواندن از دست دهد و در نتیجه، میزان ترک تحصیل کودکان اوتیسم افزایش یابد.

حقیقت 3؛ تمسخر کودک بخاطر داشتن اوتیسم آزار و اذیت به شمار می‌آید

رفتارهای اذیت و آزار می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• آزار کلامی مثل نسبت دادن القاب زشت یا توهین کردن
• آزار از طریق نوشته یا نقاشی
• تهدید کردن
• حمله فیزیکی

سایر موارد شامل آزارهایی می شود که به هر نحوی کودک را از نظر فیزیکی تهدید می‌کند، به او آسیب می‌زند یا او را تحقیر می‌کند.

حقیقت 4؛ واکنش بزرگسال به تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه مهم است

والدین، معلمین و سایر بزرگسالان اطراف کودک، بهترین وکیل مدافع و محافظی هستند که او می‌تواند داشته باشد. فرد بزرگسال باید بداند چگونه با کودک آزاردیده صحبت کند. برخی از کودکان اوتیسم می‌توانند درباره مسائل شخصی با بزرگسالان صحبت کنند و مایلند که تجربه تمسخر را با او درمیان بگذارند. برخی دیگر از کودکان ممکن است راحت نباشند که درباره آن حرف بزنند. این مسئله ممکن است دلایل زیادی داشته باشد. مثلاً کسی که آن‌ها را اذیت می‌کند ممکن است گفته باشد که به هیچکس نگویند یا می‌ترسند که آزارها نه تنها از بین نرود، بلکه بدتر شود.

زمانی که می‌خواهید با کودک درباره اذیت و آزار صحبت کنید، باید نحوه مدیریت سوالات و هیجانات کودک را بلد باشید. شما باید بدون قضاوت به او گوش بدهید و فضای امنی را برایش ایجاد کنید. در این صورت کودک می‌تواند درباره احساساتش صحبت کند و اقدامات بعدی نیز مشخص شود. توجه داشته باشید که نباید توقع داشته باشید کودک خودش این موقعیت آزاردهنده را حل کند. اگر این توانایی را داشت، دیگر نیازی نبود که با شما صحبت کند!

حقیقت 5؛ بیشتر آزار و اذیت‌ها با مداخله همسالان متوقف می‌شوند

هیچ کودکی دوست ندارد که تمسخر همکلاسی خود را ببیند. اما ممکن است کودک نداند در این موقعیت چه اقدامی باید انجام دهد تا جلوی این کار را بگیرد. دست به کار شدن سایر دانش آموزان و مداخله آن‌ها در 50 درصد مواقع می‌تواند تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه را پایان دهد! این روش رویکردی منحصر به فرد است که در آن همسالان از کودک محافظت می‌کنند تا مورد آزار قرار نگیرد.

مداخله همسالان به دو دلیل موثر است. اول این‌که دانش آموزان بیشتر احتمال دارد که ببینند چه اتفاقی برای همکلاسی‌شان می‌افتد. دوم این‌که تاثیر همسالان بسیار قدرتمند است. تذکر یک دانش آموز برای متوقف کردن اذیت و آزار اثربخش‌تر از مداخله یک فرد بزرگسال است.

پس آگاه کردن سایر دانش آموزان درباره اوتیسم، ویژگی‌های آن و واکنش صحیح هنگام مشاهده زورگویی دیگران به فرد با اوتیسم، روشی بسیار موثر خواهد بود. می‌توانید برای این کار یک پاورپوینت مختصر تهیه کنید و در یک گفتگوی صمیمانه، دانش آموزان را آگاه و همدل‌تر کنید.

حقیقت 6؛ مراقبت کودک از خود، ابزار مهمی در مقابله با آزارگران است

باید به دانش آموزان دارای اوتیسم آموزش داده شود تا از خود در موقعیت‌های آزاردهنده دفاع کنند. این آموزش‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• به کودک بیاموزید در دفاع از خود صحبت کند. میتوانید این کار را با کمک گفتاردرمانگر انجام دهید و یا از جلسات گروه درمانی کمک بگیرید. ما در جلسات گروهی تمرینات مختلفی برای بهبود مهارت دفاع کردن کودک از خود انجام میدهیم.
• به او کمک کنید نقاط ضعف و قوت، ناتوانی‌ها، نیازها و خواسته‌های خود را بشناسد
• حقوق کودک را به او گوشزد کنید
• از او بخواهید که اگر نیاز به کمک دارد از شما یا شخصی قابل اعتماد درخواست کمک کند

کودکی که مورد آزار قرار گرفته باید در تصمیم گیری درباره واکنش به فرد آزارگر دخیل باشد. « به نظرت باید بهش چی بگیم؟» «به نظرت وقتی میخواد زور بگه، تو باید چیکار کنی؟» این کار باعث می شود کودک احساس کند روی موقعیت کنترل دارد و به او اطمینان می‌دهد که نظراتش مهم است. همچنین کودک متوجه می شود کسی وجود دارد که به حرف‌هایش گوش دهد، از او حمایت کند و در صورت لزوم، برای حل مشکل مداخله انجام دهد. در نتیجه در صورت تکرار این مسائل، احتمال بیشتری وجود دارد که کودک دوباره موقعیت و احساسات ناشی از آن را با کسی در میان بگذارد.

سخن آخر

تمسخر کودک اوتیسم در مدرسه اتفاقی است که شیوع بسیار بالایی دارد. این کودکان به دلیل تفاوتی که با سایرین دارند، بیشتر مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند. مسخره شدن کودک در مدرسه می‌تواند منجر به عواقب منفی‌ای مثل پایین آمدن نمرات، کاهش تمرکز، عدم علاقه به درس خواندن و حتی ترک تحصیل شود. بسیار مهم است که بزرگسالان اطراف کودک اوتیسم، واکنش درستی به آزارها داشته باشند و بدانند با او چگونه صحبت کنند. بهتر است فضای امنی برای او خلق کنید که بتواند از احساساتش صحبت کند. همچنین در هنگام تصمیم گیری درباره برخورد با فرد آزارگر، کودک را در فرآیند دخیل کنید. مداخله همسالان نیز رویکردی است که در 50 درصد موارد می‌تواند باعث متوقف شدن اذیت و آزارها شود؛ چراکه تاثیر همسالان بسیار قدرتمند است.