لکنت، از تشخیص تا درمان

علائم لکنت

علائم لکنت شامل موارد زیر است:

• اشکال در شروع بیان کلمه، عبارت یا جمله
• طولانی کردن کلمه یا اصوات آن کلمه
• تکرار کردن صدا، هجا یا کلمه به صورت پشت سر هم
• سکوت مختصر و مکث برای هجا یا بیان کلمات خاص
• تنش، تنگی یا حرکت بیش از حد در عضلات صورت یا بالاتنه برای تولید یک کلمه
• اضطراب و استرس صحبت کردن
• محدودیت برای برقراری ارتباط مؤثر با افراد دیگر

مشکلات گفتاری لکنت می تواند با موارد اشاره شده در زیر همراه باشد:

• چشمک زدن حین بیان کلمه
• لرزش مکرر لب ها یا فک
• تیک هایی در صورت
• حرکات مکرر سر
• مشت گره کرده

لکنت ممکن است هنگامی که فرد هیجان زده، خسته یا تحت فشار استرس یا احساس خودآگاهی، عجله یا فشار قرار دارد، بدتر شود. شرایطی مانند صحبت کردن در گروه یا صحبت با تلفن برای افرادی که لکنت دارند، دشوار است.

در نظر بگیرید که اغلب افرادی که لکنت دارند وقتی با خود خلوت می کنند، آواز می خوانند یا با هم صحبت می کنند، می توانند بدون لکنت صحبت کنند.

بهترین زمان مراجعه به یک پزشک یا گفتاردرمانگر

برای کودکان در سنین 2 تا 5 سال لکنت طبیعی است. زیرا بخشی از یادگیری صحبت است و خود به خود بهتر می شود. با این وجود، ممکن است برای بعضی از بچه ها لکنت ادامه دار شود. در چنین شرایطی لازم است به یک کلینیک گفتاردرمانی خوب مراجعه شود تا تسلط به گفتار بهبود یابد.

اهمیت درمان لکنت

پس از ارزیابی جامع توسط آسیب شناس گفتار، می توان در مورد بهترین روش درمانی تصمیم گرفت. چندین روش متنوع برای درمان کودکانی که لکنت دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. به دلیل مسائل مختلف و نیازهای فردی، یک روش یا ترکیبی از روش ها برای درمان فرد استفاده می شود.

درمان ممکن است لکنت را به صورت کامل از بین نبرد اما می تواند مهارت های مفیدی را آموزش دهد که به موارد زیر کمک می کند:

• بهبود تسلط فرد به گفتار
• توسعه ارتباطات مؤثر
• کمک به کودک برای شرکت در فعالیت های مدرسه، کار و اجتماعی

روش های درمان لکنت

در ادامه چند نمونه از رویکردهای درمانی را بدون هیچ ترتیب خاصی بیان می کنیم.

• گفتاردرمانی: می تواند به شما بیاموزد که سرعت گفتار خود را بهبود ببخشید. ممکن است در ابتدای گفتاردرمانی آهسته و آگاهانه صحبت کنید، اما با گذشت زمان می توانید الگوی گفتاری مناسبی داشته باشید.
• رفتاردرمانی شناختی: این روش می تواند به فرد کمک کند تا روش و خط تفکری را که ممکن است لکنت را تشدید می کند، شناسایی نموده و تغییر دهد. همچنین می تواند در رفع استرس و اضطراب مرتبط با لکنت کمک کننده باشد.
• چندین دستگاه الکترونیکی مناسب برای افزایش تسلط بر گفتار در دسترس است. تأخیر در بازخورد شنیداری، فرد را مجبور می کند تا میزان گفتار خود را کاهش دهد. در غیر این صورت گفتار او از طریق دستگاه، نامناسب به نظر می رسد. روش دیگر این است که دستگاه، گفتار کودک را تقلید می کند، به گونه ای که به نظر می رسد در حال هماهنگی و صحبت با شخص دیگری است. برخی از وسایل الکترونیکی کوچک و در دسترس در حین انجام کارهای روزمره نیز می تواند استفاده شود. برای انتخاب دستگاه مناسب توصیه می شود از گفتاردرمانگر خود کمک بگیرید.
• تعامل و ارتباط والدین و کودک: کمک و همکاری والدین در خانه مهم ترین و اصلی ترین عامل کمک به کودک برای کنار آمدن و درمان لکنت است. برای انتخاب بهترین روش برای فرزندتان، از راهنمایی آسیب شناس گفتار و زبان استفاده نمایید.
• دارو: با این که بعضی از داروها برای لکنت امتحان شده اند، اما تا کنون هیچ دارویی برای کمک به مشکل لکنت به ثبت نرسیده است.

نقش والدین در برخورد با کودکانی که لکنت دارند

اگر فرزند شما دچار لکنت شده است، نکات زیر می تواند برای شما بسیار کمک کننده باشد:

• با دقت تمام به حرف های کودک خود گوش دهید. هنگام صحبت با او تماس چشمی برقرار نمایید.
• منتظر بمانید تا کودک شما کلمه یا جمله مورد نظرش را بیان کند. برای تکمیل جمله وسط حرف او پرش نکنید.
• سعی کنید آرام صحبت کنید. اگر به این روش صحبت نمایید، کودک شما نیز همین کار را می کند که می تواند به کاهش لکنت او کمک کند.
• سعی کنید، به نوبت صحبت نمایید. همه افراد در خانواده خود را تشویق نمایید که شنونده مشتاقی باشند و به نوبت صحبت کنید.
• برای برقراری آرامش در خانه تلاش کنید. تمام تلاش خود را برای ایجاد یک فضای آرام و مناسب در خانه انجام دهید که در آن کودک شما احساس راحتی و آرامش کند و بتواند آزادانه و مشتاقانه صحبت کند.
• سعی کنید روی لکنت کودک خود تمرکز نکنید. تا حد امکان در کارهای روزمره توجه خود را به لکنت جلب نکنید. کودک خود را در موقعیت هایی قرار ندهید که باعث احساس فشار یا عجله می شود.

source:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/stuttering/symptoms-causes/syc-20353572

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/stuttering/diagnosis-treatment/drc-20353577